اترنت و وای فای هر دو روشی برای اتصال دستگاه ها به شبکه هستند، اما عملکرد متفاوتی دارند و ویژگی های متفاوتی دارند:
Wi-Fi وای فای:
Wi-Fi مخفف Wireless Fidelity1 است.
این یک فناوری شبکه است که به دستگاه های تلفن همراه اجازه می دهد تا اتصالات بی سیم برقرار کنند.
Wi-Fi از امواج رادیویی برای ارائه اینترنت پرسرعت بی سیم و اتصالات شبکه استفاده می کند.
یک اتصال Wi-Fi با استفاده از یک آداپتور بی سیم برای ایجاد هات اسپات برقرار می شود.
Wi-Fi تحت استانداردهای IEEE 802.11x تعریف شده است که در آن x مخفف نسخه های مختلف Wi-Fi1 است.
تحرک و انعطاف پذیری را ارائه می دهد، اما تاخیر در سرعت را ارائه می دهد و در مقایسه کارایی کمتری دارد.
نصب و استقرار آن آسان است 1.
جریان داده های رمزگذاری شده روی یک شبکه بی سیم 1.
وجود وسایل الکتریکی یا اشیاء فیزیکی با سیگنال Wi-Fi تداخل می کند.
Ethernet: شبکه محلی کابلی:
اترنت پرکاربردترین فناوری LAN است که تحت استانداردهای IEEE 802.31 تعریف شده است.
این یک پروتکل ارتباطی استاندارد است که در شبکه های محلی سیمی استفاده می شود.
اترنت عموما از Bus Topology1 استفاده می کند.
اترنت در دو لایه از مدل OSI، Physical Layer و Data Link Layer1 کار می کند.
برای اترنت، واحد داده پروتکل Frame است زیرا ما عمدتاً با DLL1 سروکار داریم.
برای کنترل برخورد، مکانیسم کنترل دسترسی مورد استفاده در اترنت CSMA/CD1 است.
اترنت به کابل کشی زیادی نیاز دارد، بنابراین هیچ تحرکی وجود ندارد.
سرعت انتقال داده سریعتر و کارآمدتر را ارائه می دهد.
نصب آن سخت و زمان بر است.
لازم نیست جریان داده از طریق Ethernet1 رمزگذاری شود.
وجود وسایل الکتریکی یا اشیاء فیزیکی بر سیگنال اترنت تاثیری ندارد.
به طور خلاصه، در حالی که Wi-Fi راحتی و تحرک را فراهم می کند، اترنت سرعت بالاتر، تداخل کمتر و گاهی اوقات امنیت بهتر را ارائه می دهد. انتخاب بین این دو اغلب به نیازها و شرایط خاص شما بستگی دارد.