مقایسه UTP و STP

تفاوت بین کابل های UTP و STP

تفاوت بین کابل های UTP و STP (جفت پیچ خورده بدون محافظ) و STP (جفت پیچ خورده محافظ) انواع کابل های جفت پیچ خورده هستند که به عنوان یک رسانه انتقال عمل می کنند و اتصال قابل اعتماد تجهیزات الکترونیکی را ایجاد می کنند. اگرچه طراحی و ساخت متفاوت است، اما هر دو به یک هدف عمل می کنند. تفاوت اساسی بین UTP و STP این است که UTP (جفت پیچ خورده بدون محافظ) کابلی است با سیم هایی که برای کاهش نویز و تداخل به هم تابیده می شوند. برعکس، STP (جفت پیچ خورده محافظ) یک کابل جفت پیچ خورده است که در فویل یا محافظ مش بسته شده است که از کابل در برابر تداخل الکترومغناطیسی محافظت می کند.

تعریف کابل UTP

کابل جفت تابیده بدون محافظ (UTP) رایج ترین نوع رسانه مخابراتی است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. محدوده فرکانس آن برای انتقال داده و صدا مناسب است. بنابراین، اینها بیشتر در سیستم های تلفن استفاده می شوند.

یک جفت پیچ خورده از دو هادی عایق (معمولاً مس) در یک پیکربندی پیچ خورده تشکیل شده است. از نوارهای رنگی در عایق های پلاستیکی برای شناسایی استفاده می شود. علاوه بر این، رنگ‌ها هادی‌های خاص کابل را مشخص می‌کنند و نشان می‌دهند که کدام سیم‌ها به صورت جفت تعلق دارند و چگونه با جفت‌های دیگر در یک بسته بزرگ‌تر ارتباط دارند. این دو سیم در کابل جفت پیچ خورده پیچ خورده‌اند که به طور قابل توجهی نویز ایجاد شده توسط کابل را کاهش می‌دهد. منبع خارجی. نویز در اینجا که ما در مورد آن صحبت می کنیم زمانی ایجاد می شود که دو سیم موازی باشند که باعث افزایش سطح ولتاژ در سیم نزدیک به منبع و همچنین بار ناهموار و سیگنال آسیب دیده می شود.

تعریف کابل STP

کابل جفت پیچ خورده محافظ (STP) دارای یک پوشش توری بافته اضافی یا فویل فلزی است که هر مجموعه از هادی های عایق را می پوشاند. پوشش فلزی از نفوذ نویز الکترومغناطیسی جلوگیری می کند. همچنین می تواند پدیده ای به نام crosstalk را که اثر ناخواسته یک مدار (یا کانال) روی مدار (یا کانال) دیگر است، از بین ببرد.

تفاوت بین کابل های UTP و STP

تفاوت بین کابل های UTP و STP (جفت پیچ خورده بدون محافظ) و STP (جفت پیچ خورده محافظ) انواع کابل های جفت پیچ خورده هستند که به عنوان یک رسانه انتقال عمل می کنند و اتصال قابل اعتماد تجهیزات الکترونیکی را ایجاد می کنند. اگرچه طراحی و ساخت متفاوت است، اما هر دو یک هدف را دنبال می کنند.

تفاوت اساسی بین UTP و STP در این است که UTP (جفت پیچ خورده بدون محافظ) کابلی است با سیم هایی که برای کاهش نویز و تداخل به هم تابیده می شوند. برعکس، STP (جفت پیچ خورده محافظ) یک کابل جفت پیچ خورده است که در فویل یا محافظ مش بسته شده است که از کابل در برابر تداخل الکترومغناطیسی محافظت می کند.

چارت مقایسه

 

تعریف کابل UTP

کابل جفت تابیده بدون محافظ (UTP) رایج ترین نوع رسانه مخابراتی است که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد. محدوده فرکانس آن برای انتقال داده و صدا مناسب است. بنابراین، اینها بیشتر در سیستم های تلفن استفاده می شوند.

یک جفت پیچ خورده از دو هادی عایق (معمولاً مس) در یک پیکربندی پیچ خورده تشکیل شده است. از نوارهای رنگی در عایق های پلاستیکی برای شناسایی استفاده می شود. علاوه بر این، رنگ ها هادی های خاص را در یک کابل مشخص می کنند و نشان می دهند که کدام سیم ها به صورت جفت هستند و چگونه با جفت های دیگر در یک بسته بزرگتر ارتباط دارند.

کابل UTP دو سیم در کابل جفت پیچ خورده پیچ خورده اند که به طور قابل توجهی نویز تولید شده توسط منبع خارجی را کاهش می دهد. نویز در اینجا که ما در مورد آن صحبت می کنیم زمانی ایجاد می شود که دو سیم موازی باشند که باعث افزایش سطح ولتاژ در سیم نزدیک به منبع و همچنین بار ناهموار و سیگنال آسیب دیده می شود.

تعریف کابل STP

کابل جفت پیچ خورده محافظ (STP) دارای یک پوشش توری بافته اضافی یا فویل فلزی است که هر مجموعه از هادی های عایق را می پوشاند. پوشش فلزی از نفوذ نویز الکترومغناطیسی جلوگیری می کند. همچنین می تواند پدیده ای به نام crosstalk را که اثر ناخواسته یک مدار (یا کانال) روی مدار (یا کانال) دیگر است، از بین ببرد.

کابل STP زمانی اتفاق می‌افتد که یک خط (که به عنوان نوعی آنتن گیرنده عمل می‌کند) برخی از سیگنال‌هایی را که از خط دیگر عبور می‌کنند را دریافت می‌کند (به عنوان نوعی آنتن ارسال عمل می‌کند). این اثر را می توان در طول مکالمات تلفنی تجربه کرد، زمانی که می توان مکالمات دیگر را در پس زمینه شنید. محافظت از هر جفت کابل جفت پیچ خورده می تواند بیشتر موارد را از بین ببرد بحث متقابل

STP فاکتور کیفیت مشابهی دارد و از همان کانکتورهای UTP استفاده می کند، اما محافظ باید به زمین متصل شود. تفاوت های کلیدی بین کابل های UTP و STP

UTP و STP انواع کابل های جفت پیچ خورده هستند که در آن UTP نوع بدون محافظ است در حالی که STP محافظ است، برای انجام این کار از فویل فلزی یا مش بافته استفاده می شود.

UTP در مقایسه با آرایش موازی سیم ها، تداخل و نویز را کاهش می دهد، اما نه به میزان زیادی. برعکس، STP تداخل، نویز و تداخل الکترومغناطیسی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

کابل‌های UTP به راحتی نصب می‌شوند در حالی که نصب کابل‌های STP دشوار است زیرا کابل‌ها بزرگ‌تر، سنگین‌تر و سفت‌تر هستند.

در کابل های UTP نیازی به اتصال به زمین نیست. در مقابل، کابل های STP نیاز به اتصال به زمین دارند.

کابل های UTP ارزان هستند در حالی که کابل های STP به دلیل مواد اضافی و ساخت نسبتاً گران هستند.

کابل‌های STP دارای یک محافظ رسانا ساخته شده از فویل فلزی هستند که جفت‌های سیم پیچ خورده را محصور می‌کند، که مانع از تداخل الکترومغناطیسی می‌شود و به آن اجازه می‌دهد داده‌ها را با سرعت افزایش یافته حمل کند. در مقابل، UTP سرعت کمتری را برای انتقال داده فراهم می کند. نتیجه گیری

کابل های UTP و STP از نظر طراحی و ساختار متفاوت هستند، جایی که کابل STP دارای یک فویل فلزی اضافی است که در هادی های عایق پیچیده شده است.

با این حال، هر دو کابل STP و UTP دارای مزایا و معایب مربوط به خود هستند، زمانی که نوبت به نصب و نگهداری مناسب در یک موقعیت مناسب برای استفاده از آنها می رسد، هر دو به خوبی کار می کنند.