خرید کابل شبکه

کابل های شبکه، نحوه کار آنها و نحوه انتخاب مناسب

کابل شبکه نوع رایج کابل شبکه است که با شبکه های سیمی استفاده می شود. کابل های شبکه دستگاه هایی مانند رایانه های شخصی، روترها و سوئیچ ها را در یک شبکه محلی متصل می کنند.

 

این کابل های فیزیکی از نظر طول و دوام محدود هستند. اگر کابل شبکه بیش از حد طولانی یا بی کیفیت باشد، سیگنال شبکه خوبی را حمل نخواهد کرد. این محدودیت ها یکی از دلایلی است که انواع مختلفی از کابل های شبکه وجود دارد که برای انجام وظایف خاصی در شرایط خاص بهینه شده اند.

 

یک کابل شبکه چگونه به نظر می رسد

کابل شبکه شبیه کابل تلفن سنتی است اما بزرگتر است و سیم بیشتری دارد. هر دو کابل شکل و دوشاخه مشابهی دارند، اما یک کابل شبکه دارای هشت سیم است، در حالی که کابل های تلفن دارای چهار سیم هستند. کانکتورهای کابل شبکه نیز بزرگتر هستند. کابل های شبکه رنگ های مختلفی دارند، اما کابل های تلفن معمولا خاکستری هستند.

 

کابل های شبکه به درگاه های شبکه وصل می شوند که بزرگتر از درگاه های کابل تلفن هستند. یک پورت شبکه در رایانه از طریق کارت شبکه روی مادربرد قابل دسترسی است. این پورت معمولاً در پشت رایانه رومیزی یا در کنار لپ تاپ قرار دارد. نحوه انتخاب کابل شبکه

کابل های شبکه از یک یا چند استاندارد صنعتی از جمله رده 5 و رده 6 پشتیبانی می کنند. بیشتر تکنسین ها این استانداردها را به ترتیب CAT5 و CAT6 می نامند. به همین دلیل، بسیاری از فروشگاه های آنلاین که کابل شبکه می فروشند از این زبان مخفف نیز استفاده می کنند.

 

انواع کابل شبکه

کابل های شبکه به دو شکل اصلی تولید می شوند:

کابل های شبکه جامد عملکرد کمی بهتر و محافظت بهتر در برابر تداخل الکتریکی ارائه می دهند. آنها همچنین معمولاً در شبکه های تجاری، سیم کشی در داخل دیوارهای اداری یا زیر کف آزمایشگاه به مکان های ثابت استفاده می شوند.

کابل‌های شبکه رشته‌ای کمتر مستعد ترک‌ها و شکستگی‌های فیزیکی هستند، و برای مسافران یا راه‌اندازی شبکه‌های خانگی مناسب‌تر هستند.

کابل متقاطع نوعی کابل شبکه است که دو کامپیوتر را به یکدیگر متصل می کند. در مقابل، اکثر کابل های شبکه یک کامپیوتر را به یک روتر یا سوئیچ متصل می کنند.

 

مواردی که هنگام خرید باید در نظر بگیرید

یک کابل شبکه دارای حداکثر ظرفیت فاصله است، به این معنی که کابل محدودیت بالایی برای مدت زمانی که می تواند قبل از از دست دادن سیگنال (به نام تضعیف) باشد، دارد. این مشکل به این دلیل است که مقاومت الکتریکی یک کابل بلند بر عملکرد تأثیر می گذارد.

 

هر دو سر کابل باید به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک باشند تا سیگنال ها را سریع دریافت کنند و به اندازه کافی از تداخل الکتریکی بیرونی دور باشند تا از وقفه جلوگیری شود. با این حال، این اقدام احتیاطی اندازه شبکه را محدود نمی کند، زیرا سخت افزارهایی مانند روترها یا هاب ها می توانند چندین کابل شبکه را در یک شبکه به یکدیگر متصل کنند. این فاصله بین دو دستگاه قطر شبکه نامیده می شود.

 

حداکثر طول یک کابل CAT5، قبل از وقوع تضعیف، 100 متر (328 فوت) است. CAT6 می تواند تا 700 فوت حرکت کند. کابل‌های شبکه ممکن است طولانی‌تر باشند، اما ممکن است از از دست دادن سیگنال رنج ببرند، به خصوص اگر از نزدیک وسایل الکتریکی بزرگ عبور کنند.

 

کابل کوتاه ممکن است از انعکاس سیگنال رنج ببرد. با این حال، برخی از افراد هیچ مشکلی در طول کابل به اندازه 4 اینچ گزارش نکرده اند.

 

انواع مختلف کانکتورهای RJ-45 اهداف مختلفی را انجام می دهند. یک نوع، که برای استفاده با کابل های رشته ای طراحی شده است، با کابل های جامد ناسازگار است. انواع دیگر کانکتورهای RJ-45 ممکن است هم با کابل های رشته ای و هم با کابل های جامد کار کنند.

 

جایگزین های کابل های شبکه برای شبکه های کامپیوتری

فناوری های بی سیم مانند وای فای و بلوتوث جایگزین شبکه در بسیاری از شبکه های خانگی و تجاری شده اند. اکثر تبلت ها و سایر دستگاه های تلفن همراه پورت شبکه ندارند.

 

این فناوری‌های بی‌سیم در صورتی مفید هستند که کابل در خارج یا در مکان‌هایی با خطر آسیب‌دیدگی سیم اجرا شود.

 

سوالات متداول

چگونه کابل شبکه را وصل کنم؟

به دنبال یک پورت شبکه در دستگاه خود باشید. این یک ساختار مربعی دارد که با کانکتور استاندارد RJ45 مطابقت دارد. یک سر کابل را به یک پورت موجود در رایانه خود وارد کنید و سر دیگر را به روتر یا دستگاه شبکه دیگری وصل کنید.

 

به کدام نوع کابل شبکه نیاز دارم؟

اگر شبکه شما از شبکه گیگابیتی پشتیبانی می کند، ممکن است بخواهید کابل های Cat5e یا Cat6 را از کابل های نسل قبلی Cat5 انتخاب کنید.

 

آیا می توانم کابل های شبکه را در خارج اجرا کنم؟

بله، می‌توانید کابل‌های شبکه را بیرون بین ساختمان‌ها یا روی دیوارهای خارجی سیم‌کشی کنید. کابل هایی را انتخاب کنید که دارای پوشش محافظ یا سیم های ضد آب باشند که به صراحت طراحی شده اند تا دوام بیشتری در برابر عناصر ایجاد کنند.

هاب اترنت و شبکه چیست؟

هاب ها برای گسترش شبکه سیمی استفاده می شوند

هاب یک دستگاه کوچک، مستطیلی و ارزان است که به چندین دستگاه دارای شبکه متصل می شود. آنها اغلب از پلاستیک ساخته شده اند و برق را از یک پریز دیواری معمولی دریافت می کنند.

هدف یک هاب تشکیل یک بخش شبکه واحد است که در آن همه دستگاه ها بتوانند به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

تا اوایل دهه 2000، هاب های اترنت به دلیل سادگی و هزینه کم به طور گسترده برای شبکه های خانگی مورد استفاده قرار می گرفتند. در حالی که روترهای باند پهن جایگزین آنها در خانه ها شده اند، هاب ها هنوز هم اهداف مفیدی دارند.

هاب های اترنت با هاب های هوشمندی که برای کنترل ابزارهای هوشمند استفاده می شوند متفاوت هستند. همچنین هاب های USB نیز به طور مشابه نامگذاری شده اند، که اساساً نوارهای برق برای دستگاه های USB هستند.

هاب های غیرفعال، فعال و هوشمند

سه نوع اصلی از هاب وجود دارد:

هاب های غیرفعال سیگنال الکتریکی بسته های ورودی را قبل از پخش آنها به شبکه تقویت نمی کنند.

هاب های فعال مانند یک تکرار کننده، تقویت را انجام می دهند.

هاب های هوشمند ویژگی های اضافی را به هاب فعال اضافه می کنند که برای کسب و کارها اهمیت ویژه ای دارد. یک هاب هوشمند به طور معمول روی هم چیده می شود، به این معنی که به گونه ای ساخته شده است که می توان چندین واحد را روی هم قرار داد تا فضا را حفظ کند. هاب های اترنت هوشمند اغلب دارای قابلیت های مدیریت از راه دور از طریق پشتیبانی SNMP و LAN مجازی (VLAN) هستند.

اصطلاح متمرکز گاهی اوقات برای اشاره به یک هاب غیرفعال استفاده می شود و تکرار کننده چند پورت می تواند برای توضیح یک هاب فعال استفاده شود.

نحوه کار با هاب اترنت

برای شبکه کردن گروهی از دستگاه ها با استفاده از هاب اترنت، ابتدا یک کابل اترنت را به دستگاه وصل کنید، سپس سر دیگر کابل را به کارت رابط شبکه (NIC) دستگاه وصل کنید. همه هاب های اترنت کانکتورهای RJ-45 کابل های اترنت استاندارد را می پذیرند.

برای گسترش شبکه برای قرار دادن دستگاه‌های بیشتر، هاب‌های اترنت همچنین می‌توانند به یکدیگر، سوئیچ‌ها یا روترها متصل شوند.

زمان استفاده از هاب اترنت

هاب می تواند برای جایگزینی موقت سوئیچ شبکه خراب یا گسترش شبکه مفید باشد. با این حال، هاب ها باید تنها در صورتی مورد استفاده قرار گیرند که عملکرد عامل مهمی در شبکه نباشد.

هاب ها با سوئیچ ها و مسیریاب ها متفاوت هستند زیرا تمام بسته های داده ای که به هاب می رسند بدون در نظر گرفتن اینکه دستگاه مبدأ از کدام پورت استفاده می کند به هر پورت منتقل می شود. دلیل آن این است که یک هاب، بر خلاف روتر یا سوئیچ، نمی داند کدام دستگاه اطلاعات را درخواست کرده است. شبکه به عنوان یک کل می تواند در نتیجه کاهش عملکرد را تجربه کند.